Θα ‘ρθει η μέρα που… ‘’ο κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του‘’

Σε περίπτωση που η Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου εγγράφως διαπίστωνε ότι επιχειρηματίας συμπολίτης μας συμμετείχε σε μια διακήρυξη προμήθειας και δεν  αντιμετωπίστηκε ισότιμα  από το Δήμο Σερρών,  αυτό που προκύπτει  θα πρέπει να  είναι ένα μείζον ζήτημα;

Αν αναφέρει ρητά ότι, ο  Δήμος Σερρών, ΜΗ ΝΟΜΙΜΩΣ, ως αναθέτουσα αρχή, παρέκαμψε τις αρχές του ανταγωνισμού, της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης, έβλαψε το δημόσιο συμφέρον των Σερραίων  δημοτών κατά…(αξιοσέβαστο το ποσό) προτρέποντας τον μάλιστα να προβεί στην αποκατάσταση της νομιμότητας  τι θα έπρεπε λοιπόν  να συμβεί;

Καταρχάς οι αιρετοί που συμμετέχουν στα όργανα θα έπρεπε προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον.

Στη συνέχεια ένα τόσο σοβαρό ζήτημα θα έπρεπε να απασχολήσει τα μέσα Ενημέρωσης.

Και προφανώς θα έπρεπε να προβληματίσει την τοπική μας κοινωνία.
Αντιθέτως,  εκκωφαντική σιωπή.

Επικρατεί ένας φαύλος κύκλος ενορχηστρωμένης αποσιώπησης;

Μας αντιπροσωπεύει ως κοινωνία, το ‘’έλα μωρέ, όλοι τρώνε’’;

Τι άλλο θέλουμε;
Αν υπάρχουν λαμόγια, να τα διώξουμε.

Αν πλουτίζουν οι παρέες του εκάστοτε ‘’άρχοντα ‘’   να εφαρμοστεί  η έννομη τάξη.

Για να αλλάξουν τα πράγματα, θα πρέπει να βρεθούν κάποιοι να ηγηθούν χωρίς να  δεσμεύονται από εξαρτήσεις και συμφέροντα.
Για να αλλάξουν τα πράγματα, να πρωταγωνιστήσει ένας τόπος, επιβάλλεται να μετατραπεί ο θυμός της κοινωνίας σε ελπίδα, σε δημιουργικότητα και πράξη.

Η σιωπή των πολλών, διευκολύνει την επικράτηση των ‘’μετρίων’’

Πολλά θα μπορούσαν να αλλάξουν αν  αποφασίσουν να συμμετάσχουν εκείνοι οι πολίτες  με την έξωθεν καλή μαρτυρία, να δράσουν οι πολίτες που πιστεύουν  στο δίκαιο, που είναι μακριά από διαφόρων ειδών εξαρτήσεις, που έχουν διάθεση  και τη θέληση  να επιζητήσουν την ρήξη όπου είναι απαραίτητη με όλο αυτό το κακό συναπάντημα που αναπαράγεται και πολλαπλασιάζεται διαρκώς. Ιδιοτέλειες και συμφέροντα.

Τι χρειαζόμαστε. Να πιστέψει η κοινωνία, ότι μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, συμμετέχοντας.

Θα πρέπει να οδηγηθεί σε θέση απολογούμενου πρώτα το χθες. Και αυτό θα συμβεί από την ώρα που θα κατατεθούν καινούργιες ιδέες και δράσεις. Αυτές θα προκαλέσουν αντίδραση και στο τέλος είναι δεδομένο ότι θα ακολουθήσει η σύνθεση.

Δυστυχώς ο χρόνος τρέχει γρήγορα και οι ευκαιρίες φεύγουν μαζί με μια ολόκληρη γενιά που εγκαταλείπει τον ‘’χωρίς αύριο‘’ τόπο. Η αντοχή του συστήματος έχει φθάσει στα όρια του. Επιβάλλεται να ενεργοποιηθούν οι καλύτεροι, οι ικανότεροι και οι εντιμότεροι. Μας αφορά όλους, αφορά τη ζωή μας.

Ίσως να είναι ήδη αργά, ίσως όχι.  Είναι δύσκολο το εγχείρημα. Προφανώς γιατί δεν έγιναν αυτά που έπρεπε , όταν έπρεπε, από αυτούς που έπρεπε.

Ρήξη με αυτό που εκφράζει το  χθες.

Τίποτα δε μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα, αν ήρθε η ώρα της. Ακόμα και για κάποιους που πιστεύουν ότι ο χρόνος δεν είναι ποτέ κατάλληλος.

‘’Αποκρίνου εν καιρώ…’’  ‘’Έσσετ’ ήμαρ…’’

Η μέρα που οι πολλοί θα αποδομήσουν  την επικράτηση των ‘’μετρίων’’.

Νίκος Κουφοτόλης