Το ερώτημα: «πόσες τετραετίες πρέπει να μένει στο αξίωμά του ένας πολιτικός;» είναι πάντοτε επίκαιρο κι έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Κι όταν μιλάμε για πολικούς εννοούμε Βουλευτές, Δημάρχους, Πρωθυπουργούς, Περιφερειάρχες και Δημοτικούς Συμβούλους.


Σε δύο(2) τετραετίες, που είναι ικανός χρόνος για να ολοκληρώσει το έργο του ένας Δήμαρχος, πρέπει να έχει τη δύναμη να …«εγκαταλείπει». Η εναλλαγή προσώπων στις εκλεγμένες θέσεις χρειάζεται να έχουν περιορισμένο χρόνο. Τελευταία, θυμήθηκα μία απάντηση του Γιώργου Καρατζαφέρη σε ανάλογο ερώτημα, που είπε: «Η πολιτική θητεία σε ένα δημόσιο πόστο είναι σαν τον έρωτα! Όσο περνά ο χρόνος, ξεφτίζει! Στον έρωτα λέγεται ότι αρχίζει ο συμβιβασμός, στην πολιτική η βολεψιά και η καλοπέραση».

Η συμμετοχή σε κάθε πολιτικό πόστο πρέπει να έχει περιορισμένο χρόνο, γιατί διαφορετικά καταλήγει επάγγελμα. Δυστυχώς, στη χώρα μας έχουμε πολιτικούς, που για κάποιον «περίεργο» λόγο νομίζουμε ότι γεννήθηκαν μέσα στη Βουλή ή που μπήκαν νεαροί στα «κοινά» κι έφυγαν …«γέροντες». Ελάχιστοι είχαν τη δύναμη να φύγουν, ύστερα από δύο(2) τετραετίες, θεωρώντας ότι ολοκλήρωσαν το όποιο έργο τους.

Φυσικά, υπάρχει και το θέμα της «οικογενειοκρατίας», όπου κληρονομείται η θέση από πατέρα σε υιό και πάει λέγοντας. Έτσι, γενιές και γενιές κυριαρχούν στον πολιτικό στίβο ονόματα οικογενειών, λες και το «χάρισμα» του πολιτικού «ριζώνει» στο αίμα τους.

Πολλοί προικισμένοι άνθρωποι έμειναν στο περιθώριο μόνο και μόνο, γιατί δεν ευνοήθηκαν από τις λίστες των κομμάτων ή επειδή δεν ήταν αρεστοί στους «κομματάρχες».

Είναι καιρός να αρχίσουν οι παρατάξεις, τα κόμματα και οι ίδιοι οι πολιτικοί (αυτοδιοικητικοί και μη) να σκεφτούν ότι η εκλογή τους δεν είναι ισόβια, ούτε ότι κάνουν καριέρα στην πολιτική σκηνή, χωρίς ουσιαστικά να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό.

Ό,τι μπορεί να κάνει ένας Δήμαρχος μέσα σε οκτώ(8) χρόνια μπορεί να το ολοκληρώσει!!! Ικανός χρόνος θαρρώ για να δείξει έργο και να αφήσει «αποτύπωμα» στην κοινωνία.

Άποψη: Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος – Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης: