Από τον καιρό που ο Αδάμ και η Εύα κάλυπταν τη γύμνια τους με «φύλλα συκής», έχει περάσει πολύς χρόνος. Και από τον καιρό που η ενδυμασία είχε ως σκοπό την προστασία του σώματος από το κρύο, έγιναν άλματα στην εξέλιξή της.


Στην εποχή μας, η ενδυμασία από ανάγκη που ήταν, μετεξελίχθηκε σε μόδα και υπηρετείται από ένα πλήθος ανθρώπων. Επιχειρήσεις στήθηκαν γύρω από την ενδυμασία και η φιλοσοφία της έγινε μοχλός της οικονομίας για μια χώρα.

Αργότερα, η μαζική παραγωγή ενδυμάτων μετέτρεψε το ένδυμα από προσωπική επιλογή και μοναδική κατασκευή σε «κλώνο» ενός πρότυπου σχεδιασμού. Στον παγκόσμιο χάρτη της μόδας τα νήματα της τάσης κινούν μεγάλα ονόματα σχεδιαστών-επιχειρηματιών τα φτωχότερα στρώματα κινούνται παράλληλα, μιμούμενα αυτήν την τάση με φθηνότερες επιλογές. Από τις ετικέτες και τα επώνυμα ενδύματα μέχρι τα ετοιματζίδικα μαζικής παραγωγής στις λαϊκές αγορές και τα εμπορικά καταστήματα, η φιλοσοφία των ρούχων που φοράει ο καθένας μας έχει ως βάση τον ψυχισμό μας, την κουλτούρα μας, τη θεώρηση που έχουμε για τη ζωή και τη στάση μας μέσα στο σύνολο.

Έτσι, διαμορφώνουμε το δικό μας στυλ, με τα ξεχωριστά υλικά, χρώματα, σχέδια, επιρροές, αντανακλώντας στο καθετί που επιλέγουμε για να φορέσουμε κάτι από τον χαρακτήρα και την ιδιοσυγκρασία μας. Ο συνδυασμός χρωμάτων και υλικών μαζί με τις γραμμές που επιβάλλουν τα ρούχα πάνω στο κορμί μας παίζει καθοριστικό ρόλο στην εικόνα μας. Έτσι, τα ρούχα δημιουργούν ένα αυστηρό ή χαλαρό στυλ, ένα μοντέρνο ή εξεζητημένο στυλ, ένα προκλητικό ή ελκυστικό στυλ.

Πίσω από την καθεμιά επιλογή του στυλ, υπάρχει ο άνθρωπος που καθορίζει και ορίζει την εικόνα του. Δυστυχώς, στις μέρες μας, υπάρχουν «ειδικοί» που δημιουργούν επίπλαστες εικόνες σε ανθρώπους ντύνοντάς τους με ρούχα που στοχεύουν στην προβολή και την παραπλάνηση μετατρέποντας τα ανθρώπινα σώματα σε «κλόουν» της τάσης και του ρεύματος.

Το ένδυμα πρέπει να έχει την προσωπική σφραγίδα μας και να συνηγορεί στην προβολή της εικόνας μας. Το ένδυμα μάς χαρακτηρίζει και ορίζει την παρουσία μας στο χώρο εργασίας, διασκέδασης, κοινωνικών εκδηλώσεων. Αρκετές φορές, η ψεύτικη εικόνα που θέλουμε να περάσουμε με μια αταίριαστη ενδυμασία, δημιουργεί ψευδαισθήσεις και παραπλάνηση. Πόσες φορές τάχα δεν πέσαμε από τα σύννεφα, όταν πίσω από μία «καθώς πρέπει» εμφάνιση διαπιστώσαμε πως κρυβόταν ένα «κενό περιεχομένου» σώμα;

Και πόσες άλλες φορές δεν μείναμε με το στόμα ανοιχτό, όταν πίσω από ένα πιο φθηνό και χαλαρό ντύσιμο βρήκαμε ένα σπουδαίο άνθρωπο;
«Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά», λέει ο θυμόσοφος λαός για να τονίσει πως το σχήμα της ενδυμασίας απέχει από την ιδιότητα. Αλλά και το «ρούχο πρέπει να το φοράμε κι όχι να μας φοράει» , λέμε στις ημέρες μας, για να δείξουμε πόσο τα ρούχα έχουν άμεση σχέση με το χαρακτήρα μας.

Άποψη : Ιορδάνης Ξανθόπουλος (Φιλόλογος – Δημοσιογράφος)

Διαβάστε επίσης: