Οι «εξυπνάκηδες» των Σερρών. Της πόλης και των χωριών !

Σε συνοικίες, γειτονιές και χωριά : Κυκλοφορούν ανενόχλητοι τα ανασφάλιστα και χωρίς πινακίδες αυτοκίνητά τους !

Οδηγούσα σε στενό, επαρχιακό δρόμο που ενώνει δύο χωριά του κάμπου του Νομού Σερρών, όταν με προσπέρασε «άτσαλα» ένα μεγάλου κυβισμού τζιπ. Εκείνο που με εξόργισε, εκτός από τον τρόπο που με προσπέρασε, ήταν το γεγονός ότι το εν λόγω 4χ4 όχημα δεν έφερε πινακίδες κυκλοφορίας. «Για κοίτα φίλε μου, θράσος! Ενώ του αφαιρέθηκαν οι πινακίδες, για κάποια παράβαση προφανώς, συνεχίζει να κυκλοφορεί παραβιάζοντας τον ΚΟΚ», μονολόγησα. Βάλθηκα να τον ακολουθώ στα στενά δρομάκια του επόμενου χωριού, που συναντήσαμε, ώσπου το αυτοκίνητο στάθμευσε σε ένα παράδρομο του κεντρικού δρόμου κι ο οδηγός κατέβηκε – άνετος – και μπήκε σε καφετέρια. Όταν λίγο αργότερα αφηγούμην το περιστατικό στους φίλους μου γεμάτος νεύρα, άκουσα τούτο, το παράλογο και εξωφρενικό. «Α! δεν το ξέρεις; Είναι λαμογιά»! Παραδίδουν πινακίδες για να γλιτώσουν τα τέλη κυκλοφορίας και το τεκμήριο, αλλά συνεχίζουν να κυκλοφορούν σε μέρη και ώρες, όταν η αστυνόμευση είναι απούσα».

Έμεινα εμβρόντητος! Ως «σενάριο» του Έλληνα , που έμαθε να ξεφεύγει, που έμαθε να βρίσκει λύσεις που του συμφέρουν, που έζησε παραβατώντας και κλέβοντας το κράτος, το βρήκα πολύ αληθοφανές. Το βρήκα όμως και πολύ ακραίο, εκνευριστικό και τελείως έξω από τη δική μου λογική. Λίγο αργότερα, άκουγα στις ειδήσεις για τις χιλιάδες πινακίδες που παραδόθηκαν στις εφορίες της χώρας, με ατάκες ερωτηθέντων και αγανακτισμένων πολιτών για τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας που επιβλήθηκαν στα οχήματα μεγάλου κυβισμού, του στυλ «δεν έχω λεφτά να πληρώσω» ή «μας έχουν φέρει σε απόγνωση» ή» αδυνατώ να το συντηρήσω».

Είναι γεγονός πως στα προηγούμενα χρόνια, όταν τα δανεικά από τις τράπεζες και οι ευκολίες πληρωμής πραγματοποιούσαν όνειρα απατηλά, αγοράστηκαν αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού από ανθρώπους που τα εισοδήματά τους δεν δικαιολογούσαν ένα τέτοιο μέσο μεταφοράς. Οι άνθρωποι αυτοί εγκλωβίστηκαν στο όνειρό τους δύο φορές. Μία φορά, επειδή η αύξηση της βενζίνης έκανε ασύμφορη τη μετακίνησή τους και μια δεύτερη φορά, επειδή η φορολόγησή του από το κράτος έθεσε «στοπ» στο όνειρο. Έτσι, εάν ένα τέτοιο, μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητο, ήταν το δεύτερο της οικογένειας, αυτό, για τις βόλτες και την επίδειξη, τότε η παράδοση των πινακίδων είναι η εύκολη λύση. Αν όμως είναι το μοναδικό αυτοκίνητο της οικογένειας, τότε το πρόβλημα είναι μεγάλο. Η λογική του κράτους, θέλει τους πολίτες χωρισμένους σε «τάξεις». Σε αυτούς, που μπορούν να συντηρήσουν μεγάλου κυβισμού αυτοκίνητα και σε αυτούς, που είναι απαγορευτικό ένα τέτοιο όνειρο. Με μια όμως παράμετρο επικίνδυνη και ανατρεπτική. Αυτό, το κράτος, που τώρα έρχεται να φορολογήσει και να βάλει τεκμήρια στη διαβίωσή μας, έδωσε δάνεια με μεγάλη ευκολία, έστησε μεγάλα όνειρα για άδειες τσέπες, έκανε την πρόκληση, πραγματικότητα. Κι αφού η αγορά κινήθηκε, οι τράπεζες αύξησαν τα κέρδη τους, έρχεται αυτό το ίδιο κράτος, καθυστερημένα να βάλει όρους, φραγμούς και όρια στα όνειρα που σκόρπισε πλουσιοπάροχα προς «πάσα κατεύθυνση».
Να λοιπόν, γιατί ίσως δούμε στο άμεσο διάστημα να κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα χωρίς πινακίδες. Να γιατί αυτήν την παράμετρο δεν την υπολόγισε η πολιτεία.

Ιορδάνης Ξανθόπουλος